To metody stosowane w celu usuwania określonych dysfunkcji. Są to m.in.:
Wykorzystywana przy zespołach bólowych kręgosłupa, przy dyskopatii i chorobie zwyrodnieniowej. Pacjent wykonuje różne ruchy zalecone przez fizjoterapeutę i relacjonuje zmiany w natężeniu i lokalizacji bólu. To pozwala na dobranie tylko jednego, konkretnego ćwiczenia, które przyniesie poprawę.
Wykorzystanie w terapii najsprawniejszych rejonów ciała prowadzi do uzyskania aktywności ruchowej w obszarach słabszych bądź uszkodzonych. Chodzi o maksymalne pobudzenie receptorów znajdujących się w ciele oraz korze mózgowej pacjenta, by ułatwić (torować) ruch w uszkodzonym obszarze ciała. Każdy ruch stosowany w tej metodzie odbywa się w trzech płaszczyznach, co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej liczby włókien mięśniowych. Ruch jest wielokrotnie powtarzany, co powoduje utworzenie nowego wzorca ruchowego, czyli przywraca przewodnictwo nerwowe w uszkodzonym obszarze. Tę metodę stosuje się u pacjentów po operacjach, złamaniach, po uszkodzeniach tkanek miękkich takich jak mięśnie, ścięgna, więzadła, torebki stawowe, przy zaburzeniach czucia głębokiego, nieprawidłowej postawie, bólach kręgosłupa, zaburzeniach równowagi.
Metoda polega na przyklejaniu na ciele pacjenta, w ściśle określony sposób, specjalistycznego elastycznego plastra. Plastry umożliwiają pacjentowi zachowanie pełnego zakresu ruchu, świadomą normalizację napięcia mięśniowego, aktywowanie mięśni uszkodzonych, zmniejszają ból i nienaturalne odczucia skóry, likwidują zastoje i obrzęki limfatyczne oraz korygują niewłaściwe pozycje powierzchni stawowych, korygują ułożenia powięzi i skóry oraz poprawiają mikrokrążenie.
Plastry wykorzystuje się w leczeniu bólu kręgosłupa, kolan, barku, okolic nadgarstka, okolic przyczepów (np. łokieć tenisisty, ostroga piętowa), zwichnięć, skręceń, halluksów, ścięgna Achillesa, obrzękach, niestabilności stawów, uszkodzeniach mięśni i więzadeł.
To ręczne badanie i leczenie zaburzeń czynności różnych struktur układu ruchu (stawów, więzadeł, mięśni), a w szczególności kręgosłupa. Metoda ta wykorzystuje wiele technik fizjoterapeutycznych m.in. masaż, czynną relaksację mięśni, mobilizacje i manipulacje w obrębie stawów oraz tkanki nerwowej, ćwiczenia wzmacniające, koordynacyjne i stabilizujące.
Zabiegi przyczyniają się do skrócenia czasu leczenia, z jednoczesnym zwiększeniem sprawności ruchowej. Wskazaniami są wszelkie dolegliwości narządu ruchu: bóle i zawroty głowy, ból karku, bóle kręgosłupa i stawów, „korzonkowe”, rwa kulszowa, dolegliwości obręczy barkowej i biodrowej, zaburzenia postawy ciała, dyskopatie i migrena.
Na czy polegają poszczególne zabiegi w sanatoriach i uzdrowiskach? Jak przygotować się do każdego zabiegu? Jakie są wskazania i przeciwskazania? To warto wiedzieć przed wyjazdem na turnus rehabilitacyjny!
