To modny zabieg, polecany przez zwolenników medycyny naturalnej. Jednak jego skuteczność nie została naukowo dowiedziona i korzystając z tego zabiegu warto zachować daleko idącą ostrożność. Warto też skonsultować taką decyzję z lekarzem.
Jelito grube zawiera bardzo wiele pożytecznych dla naszego organizmu drobnoustrojów. Są one niezwykle istotne dla naszego dobrego samopoczucia. Chodzi nie tylko o funkcjonowanie naszego układu pokarmowego, ale także np. o kondycję psychiczną (uboga mikroflora może się przyczynić do depresji!). W jelicie grubym znajdują się także szkodliwe bakterie. Ważne są jednak prawidłowe proporcje pomiędzy tymi dobrymi i tymi złymi. Proporcje łatwo jest jednak zaburzyć poprzez nieprawidłowe odżywianie. Wtedy mogą pojawić się różne konsekwencje zdrowotne i przykre dolegliwości. W takiej sytuacji, niekiedy, polecana jest hydrokolonoterapia.
To bardzo poważny zabieg i nie należy go mylić z lewatywą. Lewatywa dociera zaledwie 20 cm w głąb jelita. Hydrokolonoterapia oczyszcza całe jelito grube, które u człowieka ma 1,5 metra. Woda dostaje się aż do wysokości wyrostka robaczkowego i jest wtłaczana pod ciśnieniem.
Zwolennicy medycyny naturalnej uważają, że zabieg płukania jelita grubego skutecznie usuwa z naszego organizmu toksyny i masę kałową. Dowodzą, że po zabiegu poprawia się perystaltyka, wzmocnienie mięśni okrężnicy i ogólne samopoczucie pacjenta.
Warto wiedzieć, że wokół zabiegu narosło wiele mitów. Jednym z nich jest stwierdzenie, że niestrawione resztki pokarmu oraz zbite masy kałowe zalegają w jelicie grubym nawet przez wiele lat, uciskając i blokując przyswajanie wartościowych składników. To nieprawda! Ani budowa jelita grubego, ani jego fizjologia nie pozwalają na zaleganie w nim treści pokarmowych przez długi czas. Pamiętajmy także, że zabieg hydrokolonerapii nie odchudza. Waga rzeczywiście na jakiś czas spada, jednak zabieg nie ma wpływu na ilość tkanki tłuszczowej.
Zdecydowani przeciwnicy zabiegu ostrzegają, że hydrokolonoterapia wiąże się z poważnymi zagrożeniami. Do najważniejszych zalicza się zaburzenia elektrolitowe, które prowadzą do zaburzeń rytmu serca, przeczulicy, drżeń mięśniowych czy zaburzeń działania przewodu pokarmowego. Jednak szkodliwość hydrokolonoterapii również nie została dowiedziona rzetelnymi badaniami.
Na 2-3 dni przed datą zabiegu trzeba zacząć stosować lekkostrawną dietę – nie można jeść produktów smażonych i powodujących wzdęcia np. roślin strączkowych (fasoli, grochu, bobu, soczewicy) oraz warzyw z grupy kapustnych (kapusta, kalafior, brokuł, brukselka, kalarepa, jarmuż). Zaleca się natomiast spożywanie dużej ilości niegazowanej wody (co najmniej Nie można spożywać produktów mogących utrudnić ocenę diagnostyczną wypłukiwanej podczas zabiegu treści pokarmowej, czyli buraków, jagód, szpinaku, szparagów oraz produktów bogatych w sztuczne barwniki zawarte w żywności i napojach.
Do odbytnicy wprowadzana jest jednorazowa, plastikowa rurka (pokrywa się ją specjalnym żelem, by nie stawiała oporu), przez którą pod kontrolowanym ciśnieniem za pomocą specjalnego aparatu wtłacza się wodę. Woda jest uprzednio wyjałowiona promieniami UV. Przeprowadzający zabieg wykonuje pacjentowi masaż brzucha, by równomiernie rozprowadzić wodę i skuteczniej usunąć złogi. Zbite masy kałowe odklejają się od ścian jelita i są wydalane wraz z wodą. Jelito płukane jest w ten sposób kilkakrotnie. Następnie przeprowadzana jest wlewka odkażająca i do jelita podawany jest probiotyk. Zabieg jest bezbolesny i trwa około godziny.
Zabieg jest polecany przez zwolenników medycyny naturalnej pacjentom cierpiącym na:
Na czy polegają poszczególne zabiegi w sanatoriach i uzdrowiskach? Jak przygotować się do każdego zabiegu? Jakie są wskazania i przeciwskazania? To warto wiedzieć przed wyjazdem na turnus rehabilitacyjny!
